Kavafis revisited

Ο εξαναγκασμός στη μάθηση σε κάνει τυφλό σε όλα τα όμορφα πράγματα που μπορείς να μάθεις. Είναι φυσικό να μην αγαπήσεις ένα ποίημα όταν πρέπει να απαντήσεις ηλίθιες ερωτήσεις 10 λεπτά πριν πας για ύπνο ή στο διάλειμμα πριν από την ώρα των Κειμένων.
Ποτέ δεν είναι αργά όμως και μπορείς να τα (ξανα;)ανακαλύψεις μετά από 8 χρόνια, σε γλώσσα ξένη από τη δική σου, με τη βοήθεια του Ινδού φίλου σου. Enjoy.

In the same space

The setting of houses, cafes, the neighbourhood

that I've seen and walked through years on end:

I created you while I was happy, while I was sad,

with so many incidents, so many details.

And, for me, the whole of you is transformed into feeling.

Hidden things

From all I did and all I said

Let no one try to find out who I was.

An obstacle was there distorting

The actions and the manner of my life.

An obstacle was often there

To stop me when I’d begin to speak.

From my most unnoticed actions,

My most veiled writing –

From these alone will I be understood.

But maybe it isn’t worth so much concern,

So much effort to discover who I really was.

Later, in a more perfect society,

Someone else made just like me

Is certain to appear and act freely.

(Αυτό το τελευταίο να σας πω την αλήθεια δεν είμαι σίγουρη ποιανού είναι αλλά το έβαλα γιατί μου άρεσε.)

Why should I be bitter
About someone who was
A complete stranger
Until a certain moment
In a day that has passed.