Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008

AN

Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι τα 'χουν χαμένα
και σε 'σε της ταραχής τους ρίχνουν την αιτία
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο σου τον εαυτό όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει
κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία
Να περιμένεις αν μπορείς δίχως να χάνεις την υπομονή σου, κι αν άλλοι σε συκοφαντούν να μην καταδεχτείς ποτέ το ψέμα,
κι αν σε μισούν εσύ ποτέ σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις,
μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων,
αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου,
αν ν' αντικρύζεις σου βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά παρόμοια κι όμοια να φέρνεσαι σ' αυτούς τους δυο τυρανικούς απατεώνες,
αν σου βαστά η ψυχή ν' ακούς όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη, παραλλαγμένη απ' τους κακούς, για να 'ναι για τους άμυαλους παγίδα ή συντριμμένα να θωρείς όσα σου 'χουν ρουφήξει τη ζωή σου και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζεις μ' εργαλεία που 'ναι φθαρμένα
Αν όσα απόχτησες μπορείς σ' ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις και δίχως φόβο, μονομιάς κορώνα ή γράμματα όλα να τα παίξεις και να τα χάσεις και απ' αρχής, ατράνταχτος, να ξεκινήσεις πάλι και να μη βγάλεις και μιλιά γι' αυτό τον ξαφνικό χαμό σου.
Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό όλα να τα σφίξεις να σε δουλέψουν ξαναρχής, κι ας είναι από πολύν καιρό σωσμένα και να κρατιέσαι πάντα ορθός, όταν δε σου 'χει τίποτε απομείνει παρά μονάχα η θέληση κράζοντας σ' όλα αυτά:"βαστάτε!"
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και να κρατάς την αρετή σου, με βασιλιάδες να γυρνάς, δίχως απ' τους μικρούς να ξεμακραίνεις
Αν μήτε φίλοι, μήτ' εχθροί μπορούνε πια ποτέ να σε πειράξουν, όλον τον κόσμο αν αγαπάς, μα και ποτέ πάρα πολύ κανέναν
Αν του θυμού σου τις στιγμές, που φαίνεται αδυσώπυτη η ψυχή σου, μπορείς ν' αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη, δική σου θα 'ναι τότε η Γη, μ'όσα και μ'ότι πάνω της κι αν έχει και κάτι ακόμα πιο πολύ:
Άνθρωπος αληθινός θα 'σαι παιδί μου.

Rudyard Kipling

Έτσι, επειδή τα συζητούσαμε και με τον Κωστή. ήθελα να το μοιραστώ με όλους σας.

2 σχόλια:

ilias είπε...

kataplhktiko poihma ...den kanv plaka einai apo ta agaphmena moy..to eixa grapsei kai ston toixo toy foithtikoy mou dwmatioy...

afro είπε...

Diafono ligo me ton kurio,
sto sygekrimeno simio:
na agapas leei olo ton kosmo ma oxi kapoion pio polu , oxi kapoion idiaitera. Auto proton kai na thes na to kaneis de ginetai kai deuteron an to epidiokeis (prosopiki mou apopsi) to xeis xasei to paixnidi.
Etsi einai kai tha agapiseis polu kai tha poneseis polu kai tha xatheis polu...
Allios pos tha katalaveis oti zeis?
p.s. exei polu endiaferon na diavazo mia anartisi kai na prospatho na mantepso poianou einai.Auti px imoun sigouri oti itan dikia sou!
ante kalimera sas