Νάζραμπ

Σήμερα το πρωί ξύπνησα νωρίς και καθώς έφτιαχνα καφέ και κάτι να φάω, μου φαινόταν λες και ήμουν ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο. Πραγματικά εκτιμούσα κάθε στιγμή, ένιωθα πληρότητα και ασφάλεια. Κι όλα αυτά επειδή γνώρισα τον φίλο της Έλλης τον Νάζραμπ. Ο Νάζραμπ είναι 19 χρονών και είναι από το Αφγανιστάν. Έφυγε από κει για να βρει μια καλύτερη ζωή. Μια δουλειά δηλαδή να βγάζει λεφτά ώστε να μπορεί να φάει και να μένει κάπου αξιοπρεπώς, και με μια σχετική ελευθερία. Κι αφού πέρασε διάφορα σύνορα για να φτάσει στην Ελλάδα δεν ξέρω κι εγώ πως, έχει κολλήσει εδώ. Έχει κολλήσει εδώ γιατί δεν έχει χαρτιά και επειδή είναι δύσκολο να περάσει από το λιμάνι της Πάτρας για Ιταλία. "Δε θέλω χαρτιά. Θα κάτσω εδώ 2 μήνες και μετά θα πάω στην Αγγλία. Εκεί θα μου δώσουν χαρτιά και θα βρω δουλειά, είναι κι ο αδερφός μου. Η Αγγλία είναι πολύ ωραία." λέει... Η Αγγλία είναι το όνειρο, ο στόχος. Κι αναρωτιέμαι πως θα φτάσει εκεί; Πως θα περάσει όλα αυτά τα σύνορα; Και πως θα βρει δουλειά εδώ για 2 μήνες, που ο ξάδερφός του (17 χρονών) είναι εδώ 6 μήνες και δεν έχει βρει; Κι αν φτάσει θα είναι όλα καλά; Θα του δώσουν χαρτιά και θα βρει δουλειά;
Μακάρι να γίνουν όλα όπως τα ονειρεύεται. Έτσι, όπως τα λέει σαν να είναι πολύ απλά. Μακάρι. Μακάρι να είναι από τους τυχερούς.
Και ακούγοντάς τον να μιλά μετά νιώθεις ευγνώμων για ότι έχεις. Και παίρνεις δύναμη από την δύναμή του να αντιμετωπίσεις κι εσύ αυτά που σου συμβαίνουν και θα σου συμβούν.
Και τελικά δεν μπορείς να μειώσεις κανένα πρόβλημα κανενός. Γιατί ο καθένας λαμβάνει διαφορετικά τα πράγματα. Έτσι, κάτι που μπορείς εσύ να το αντέξεις κάποιος άλλος δεν μπορεί και αντιστρόφως.
Το θέμα είναι ότι όταν βλέπεις την ανθρώπινη δύναμη και πίστη (πίστη σε οτιδήποτε, μην παρεξηγηθώ) μπροστά σου εδώ και τώρα, μπορείς κι εσύ να πάρεις λίγη κι αυτό είναι δώρο.
Έτσι κι εγώ το ότι γνώρισα τον Νάζραμπ το βλέπω σαν δώρο εξ' ουρανού. Δύναμη, κουράγιο, πίστη ότι όλα θα γίνουν και επίσης πολύ σημαντικό: ελπίδα. Ελπίδα για το καλύτερο αύριο.
Μου είπε ότι οι μουσουλμάνοι προσεύχονται 5 φορές την ημέρα. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο, ας τον σκεφτόμαστε κι εμείς 5 φορές την ημέρα, έτσι μπας και φτάνει λίγη από τη δύναμή μας στην ψυχή του.
Μα αν μπορούμε κιόλας ας κάνουμε. Πως μπορεί αυτός ο άνθρωπος να βρει δουλειά; Θα κάνει ότι του πουν και είναι πολύ καλό παιδί. Αν ακούσει κανείς κάτι ας μας πει....
Κι ας ελπίζουμε κι εμείς στο καλύτερο αύριο που μέσα σε αυτό ο Νάζραμπ θα είναι ευτυχισμένος έστω και μακριά από την πατρίδα του και την οικογένειά του.